Vanwege een oogafwijking was een baan als piloot geen optie, maar dat het iets moest worden in de luchtvaart wist Bruno op de lagere school al zeker. Niet zonder slag of stoot heeft hij inmiddels twee functies in één bij LVNL: outbound planner en luchtverkeersleidingsassistent.
Was dit wat je wilde worden?
Dit was niet helemaal wat ik voor ogen had. Ik wilde luchtverkeersleider worden. Ik heb na mijn middelbare school bewust gekozen voor een HBO opleiding Aviation Engineering zodat ik daarna betere papieren had om deel te nemen aan de selectie voor luchtverkeersleider. Ik heb de luchtvaart en de bedrijvigheid van deze sector altijd al interessant gevonden. Ik werd aangenomen voor de opleiding tot luchtverkeersleider maar zakte voor de opleiding Ground Control. Je weet van tevoren dat er een kans is dat je de opleiding niet haalt. Bij mij was de leercurve niet stijl genoeg, ik bleef dus een beetje op hetzelfde niveau hangen. Dan zit het er helaas niet in om luchtverkeersleider te worden.
Was dat een grote tegenvaller?
Ja, ik was toen wel teleurgesteld, hoewel ik het tegen het einde van de opleiding wel zag aankomen. Je moet als luchtverkeersleider enorm flexibel zijn en snel andere oplossingen vinden als het leiden van het verkeer niet zo gaat zoals je dat in gedachten had. Daar had ik moeite mee. Als er iets ‘abnormaals’ gebeurde, dan bevroor ik een beetje. Dat zien de coaches ook en dan moet je ook eerlijk zijn naar jezelf. Zes weken zat ik thuis om een nieuwe toekomst voor mijzelf uit te stippelen. In eerste instantie kon ik namelijk niet meer verder bij LVNL. Totdat ze me belden voor deze functie.
Je bent outbound planner en verkeersleidingsassistent. Past deze baan goed bij je?
Ja, ik vind het fantastisch. Ik zit dagelijks in de dynamiek van de luchthaven en kan veel bijdragen aan het proces. Als luchtverkeersleidingsassistent ben ik de extra paar ogen en oren van de luchtverkeersleider. Hij of zij houdt zich voornamelijk bezig met startend en landend verkeer. Ik houd daarnaast sportvliegtuigjes in het vizier en heb grondvoertuigen aan de lijn die bijvoorbeeld een baan willen oversteken.
‘Start up approved, contact Ground Control’
Als outbound planner geef ik klaringen uit aan de cockpitcrew van startende vliegtuigen. Ik vertel ze van welke startbaan ze vertrekken, welke route ze mogen vliegen en welke transpondercode ze moeten invoeren. Tot slot bevestig ik wat hun eindbestemming is en zijn ze officieel ‘geklaard’. Dit gebeurt allemaal op het moment dat de passagiers instappen.
Als alle passagiers zitten en de deuren gaan dicht, dan komt de piloot bij mij terug met het verzoek om te starten. Als het niet te druk is bij de startbaan en bij de collega’s op de toren zeg ik ‘start up approved, contact Ground Control’. Als het te druk is dan volgt de beruchte vertraging en houd ik ze tegen totdat er voldoende ruimte is om naar de startbaan te taxiën.
Op een werkdag doe ik beide jobs, zowel plannen als assisteren. Ik vind het allebei leuk om te doen omdat je het werk van collega’s soepeler kunt laten verlopen. Als een vliegtuig moet landen vanwege een medische situatie regel ik bijvoorbeeld de ambulance en plan de route van de wagen. De luchtverkeersleider kan zich dan focussen op het toestel.
Hoe communiceren jullie met elkaar als het druk is?
Wij noemen dat coördineren in plaats van communiceren. Dat gaat super kort en bondig. Aan een blik en wijsvinger hebben we al genoeg. Er zijn wel regels, bijvoorbeeld dat je elkaar moet aankijken als je coördineert. We hebben een eigen luchtvaarttaal die weinig tijd kost en maar voor één uitleg vatbaar is. Voor buitenstaanders misschien wat bot, maar ik denk: lekker helder.
Doe je dat thuis ook: coördinerend communiceren?
Nou…, mijn badkamer wordt verbouwd en ik merk dat ik met de aannemer redelijk kort en in steekwoorden communiceer. Ik wil heel duidelijk zijn omdat ik precies weet hoe ik het wil hebben. Als ik de skills had, zou ik het zelf doen; ik geef gewoon liever niets uit handen.
Dat klinkt nogal control freak-erig, of niet?
Ik denk dat we dat bij LVNL allemaal een beetje zijn. Ik ben erg van mijn tijd efficiënt indelen. Ieder uur is wel benut, ook chillen heb ik ingepland. In het werk is het functioneel maar als we met collega’s weggaan is het soms lastig beslissen. Er is niemand die geen plan heeft.
